Lerntagebuecher und Weblogs als Werkzeuge fuer selbstorganisiertes Lernen
Werner Stangl legt in mijn ogen een onwaarschijnlijke productiviteit aan de dag. In dat opzicht doet hij mij denken aan Albert Benschop die de indrukwekkende sociosite heeft opgebouwd en nog steeds (met een beperkte club mensen) uitbouwt en actualiseert. Deze Werner Stangl heeft in zijn uitgebreide verzameling Arbeitsblaetter ook een plekje ingeruimd voor weblogs als instrument in het onderwijs: Lerntagebuecher und Weblogs als Werkzeuge fuer selbstorganisiertes Lernen. Hij kent de volgende functies toe aan leerdagboeken: Praesenzveranstaltung (de presentatie-functie), die wesentlichsten Inhalte der Lehrveranstaltung noch einmal zu vergegenwaertigen (reflectie-functie) und in eigenen Formulierungen ihre Auseinandersetzung damit zu dokumentieren (zelfbeoordelingsfunctie). Even de elders door anderen benoemde overige functies van een portfolio buiten beschouwing latend: in de kern gaat het m.i. bij zelforganiserend leren inderdaad om deze drie functies. De vragen die vervolgens gesteld kunnen worden: Woran werde ich inhaltlich noch weiterarbeiten: wann? wo? wie? Was moechte ich in den naechsten Tagen einmal anwenden? Was will ich noch nachholen, was noch klaeren? geven aan dat een portfolio ook een leerplanner (POP) is.