Buitengaats

Een interessante invalshoek en ongebruikelijke onderzoeksvraag. Marlies Honingh vergeleek onderwijsinstellingen die door de overheid bekostigd worden met scholen die geen geld van de overheid ontvangen. Zij promoveert op donderdag 17 april op haar onderzoek.

Docenten in de door de overheid bekostigde onderwijsinstellingen zijn minder positief over de onderlinge communicatie over de taakverdeling. Middenmanagers in de instellingen die geen bekostiging van de overheid krijgen, zijn zich in sterkere mate bewust van de onderlinge concurrentie tussen onderwijsinstellingen, zijn doelgerichter, responsiever ten opzichte van wat er buiten de school gebeurt en nemen meer risico’s in de bedrijfsvoering.

Het promotieonderzoek heeft op het eerste oog een aantal interessante uitkomsten opgeleverd.  Niet gehinderd door overheidssteun (= bemoeienis) blijken managers doelgerichter en responsiever. Dat zijn eigenschappen waar het bedrijfsleven steeds meer om vraagt als het om onderwijsinstellingen gaat.

Maar hoe zit het met de maatschappelijke betrokkenheid van management en docenten?

Honingh ondervond dat de opvattingen die docenten in beide typen onderwijsinstellingen hebben over hun taken en verantwoordelijkheden voor de voorbereiding op maatschappelijk functioneren van de leerlingen nauwelijks van elkaar verschillen. (…) De ondernemendheid van middenmanagers in door de overheid bekostigde onderwijsinstellingen laat meer een gerichtheid op de maatschappij zien.

De rol en opvattingen van de docent lijden blijkbaar niet onder een commerciële aanpak.

Zit er dan toch een kern van waarheid in de gedachte dat een ‘open bestel’ het onderwijs ten goede kan komen?