Buitengaats

In haar toespraak op het Vader Rijn College  te Utrecht onderstreept staatssecretaris Van Bijsterveldt de strekking van het rapport  “Vertrouwen in de school” van de WRR.

Vanmiddag was ik namens de kenniskring van het lectoraat “Onderwijsarrangementen in maatschappelijke context” aanwezig bij de presentatie van het rapport 

Het rapport doet een aantal aanbevelingen  hoe het aantal voortijdig schoolverlaters in Nederland kan worden teruggedrongen.

De problematiek van de schooluitval is een zaak van het onderwijs, maar niet van het onderwijs alleen. Ouders en ook jeugdzorg spelen een belangrijke rol bij de omgang met jongeren die vastzitten of dreigen vast te lopen. Het is een probleem van de maatschappij dat niet door een eenzijdige benadering tot overbelaste scholen mag leiden. Om de aanpak te laten slagen is er meer nodig.

Pieter Winsemius geeft in zijn toespraak aan dat de aanbevelingen vooral zijn geformuleerd op basis van de vele interviews met de frontlijn. Aanbevelingen die vervolgens regelrecht ‘sporen’ met de uitkomsten van wetenschappelijk onderzoek. De interviews hebben Winsemius geïnspireerd en deels de ogen geopend. Hij voelde zich soms ‘Alice in wonderland’. In die frontlijn komt hij bevlogen en betrokken  mensen tegen met een gezonde dosis realiteitszin.

Werkers uit die frontlijn worden door Winsemius tijdens de presentatie  naar voren geroepen om hun verhaal nogmaals te doen. Onderwijsmensen, met wie hij samen met een groep leerlingen Parijs bezocht; werkers uit de jeugdzorg en het maatschappelijk werk, die hij tijdens het veldonderzoek sprak, en ook zijn eigen medewerkers van het onderzoeksproject, waaronder drie AIO’s, worden op een losse manier bevraagd. Niet het onderwijs als systeem, maar de menselijke maat in aanpak en begeleiding vormt de voornaamste bouwsteen voor succes.

Het vervolgens door Felix Rottenberg ondervraagde panel van VMBO en MBO bestuurders levert een kijkje in de keuken. Het gaat volgens het panel om keuzes met betrekking tot:

• de scouting en samenstelling van teams: betrokken professionals;
• de samenstelling van regionale netwerken van belanghebbenden: bindende afspraken;
• de samenstelling van de benodigde financiën: budgettaire creativiteit.

Tenslotte wil Rottenberg ook graag via vragen aan de zaal nog een boodschap meegeven aan de staatssecretaris. Uit de zaal komt via meerdere aanwezige ROC-bestuurders het geluid naar voren dat alle zorg voor voortijdig schoolverlaters op de tocht komt te staan wanneer de Inspectie van het onderwijs het onderwijsrendement als doorslaggevende factor voor onderwijskwaliteit hanteert.  Van Bijsterveldt geeft in haar reactie hierop aan over dit onderwerp en het toezichtskader met de inspectie in gesprek te zullen gaan.

De boodschap van de middag is duidelijk en eigenlijk niet nieuw en als zodanig evenmin verrassend. De investering in professionaliteit en een gecoördineerde aanpak in de regio zijn volgens Van Bijsterveldt vooral mogelijk door optimaal gebruik te maken van het participatiebudget: “een wereld aan nieuwe mogelijkheden”.