Understanding en connectivisme
Leuk hoe soms ideeën en concepten heel toevallig op hun plaats vallen. Vandaag in verband met mijn werk net druk geweest met een verder uitdiepen van de ins en outs van backward design (dankzij een interessante presentatie van Joke Denekens van de Universiteit Antwerpen). Wat dan al snel leidt tot een zoektocht buiten het Nederlandse taalgebied naar de herkomst en de achterliggende ideeën.
Een belangrijke bron voor backward design is het boek Understanding by design van Grant Wiggins & Jay McTighe uit 1998. (`”Thus, in addition to knowing our end users well, as educators, we must also know the subject well enough to get beyond inert textbook and curriculum framework language to bring to life the important issues and people. Our designs must help the student see what is worth understanding, what needs further exploration and understanding from the activities and readings.) Wiggins en McTighe betogen dat curriculumontwerp begint met vast te stellen wat de leerdoelen zijn. Niet echt bijzonder. Maar ze gaan verder door te stellen dat aan het begin ook moet worden vastgesteld what is worthy of understanding. Dit veronderstelt dat onderwijs veel meer doet dan het doorgeven van waardevrije feitenkennis. (De nieuwe rol en toegevoegde waarde van onderwijs schuilt m.i. ook veel meer in de kwaliteit en kracht van het ontwerp en minder in de traditionele uitvoering.)
Dit vind ik leuk om te lezen want het spoort m.i. weer aardig met wat ik onlangs las in het rapport Van oude en nieuwe kennis van de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid. Hierin wordt o.a. op een heldere wijze het kennisbegrip in historisch perspectief geplaatst.
En laat ik nu vanavond op de nieuwe connectivisme-site van George Siemens in zijn blog aldaar struikelen over een post waarin hij Microsoft beschuldigt van onbegrip voor de klant en dit gedrag doortrekt naar o.a. het onderwijs: I’m afraid many higher education institutions are also failing to recognize the changed learner. We are still delivering learning to learners that no longer exist based on a model that is no longer valid. Maar wat volgens mij nog belangrijker is in zijn betoog is dat hij opmerkt dat understanding niet kan worden verkregen door formeel leren of door het herhalen van bewezen oplossingen. M.a.w. ook hier blijkt m.i. dat een verbinding of nog beter een vervlechting van formeel en non-formeel leren aan het leren betekenis en daarmee zin geeft .